شادروان خليل‌الله خليلی

نوروز آوارگان




گــــوييد بـــه نـــوروز کـه امــسال نــيايـــــد

در کشور خونيــــن کــفنـان ره نـگشـــــايــــد

بـلـبـل بــچمــن نـغــمــه شـــادی نـســرايـــد

مــــاتـمــزدگانــرا لــــب پـــرخـنــده نــشايـــد

خون می دمد از خاک شهيدان وطن‌وای

 ای وای وطن وای

گلگون کفنانرا چه بهـــار و چــــه زمستــــان

خونين جگران را چه بيابـــان چـــه گلستــــان

در کشور آتـــــش‌زده در خـــــانــــه ويــــران

کس نيست زند بوسه برخسار يتيمان وای

 کس نيست که دوزد به تن مرده کفن‌وای

 ای وای وطن وای

از سينه هر سنگ تو خون می دمد امروز

از خاک تو مستی و جنون می دمد‌امروز

آن لاله چی ديده که نگون می‌دمد‌امروز

وآن سبزه چرا زرد و زبون می دمد امروز

سرخست بخون پا و سر و سرو و‌سمن‌وای

 ای وای وطن وای

------------------

بابه نوروزی پیر!
سرزمینم را از یاد مبر
وقتی از اطلس مرجانی خواب،
جامۀ آرامش به تنت می‌کردی
وقتی از باغ سفر می‌کردی
وقتی ازماهی و مهتاب، از هود قصه می‌آوردی...
قهار عاصی

--------------

بهارا ناز کم کن چانه کم زن
بهای این لب پر خنده‌ات چند
بهارا نوبهار بلخ تلخ است
بیاور از سمرقند خودت قند
ابوطالب مظفری

---------------

چه مردمان بی‌کفایتی
بهار را که فصل باطراوتی است
سنگ می‌زنند
خالده فروغ

---------------

زبان گشود پرستو که نوبهاران شد
ولی چو بال بر آورد تیر باران شد
بهار آمد و شعر بهشت بر لب داشت
اسیر خاطر خونین سوگواران شد
سمیع حامد

------------------

از بهارانه مگو بیش که آفاق خدا
پایمال ستم لشکر چنگیز شدست
شبگیر پولادیان

-----------------

بسی بهار گذشت و هنوز خانه به دوشیم
بهار می‌رسد از راه و ما بهار نداریم
لطیف ناظمی

---------------

دانم ای دل که بهاران بود و موسم عشرت
من پربسته چه سازم که پریدن نتوانم
نادیا انجمن

---------------

باز هم بهار شد پرنده‌ها
با خبر که باز جنگ می‌شود
کو‌ها و دشت‌ها ی دهکده
باز لانه تفنگ می‌شود
محبوبه ابراهیمی

------------------

بهار آمده اما درخت گور گل است
درخت پیر که در بارش گلوله شکست
بهار آمده خورشید گور تاریکی است
که دفن گشته در آن هر چه آفتاب پرست
بهار آمده تا دیوها بگردانند
پیاله‌های پر از خون تازه دست به دست
شریف سعیدی

---------------------

آی بچه‌های ده دعا کنید
تا خدا بهار را نیاورد
تا همیشه برف باشد و کسی
جنگ را به کوچه‌ها نیاورد
محبوبه ابراهیمی

-----------------

در باغ‌های یخزده جاری شود بهار
سرشار از صدای قناری شود بهار
توغ علی درفش گل سرخ بر فراز
تا با شکوه ارجگزاری شود بهار
صادق عصیان

-------------------

از راه دشت‌ها پر از گل بیا بهار
با خاطرات کهنه به کابل بیا بهار
شهزادگان شهر مرا یاد دار و باز
با دختران غم‌زده کاکل بیا بهار
بر روی قبر‌های چه بسیارمان بریز
با عطر زندگی به تجمل بیا بهار
یا نوبهار! گر چه بهارم به باد رفت
اما پس از تمام تطاول بیا بهار

خانم فایقه جواد مهاجر

-------------------------

عکس بالا از راست به چپ: لطیف ناظمی، نادیا انجمن، استاد خلیل الله خلیلی، خالده فروغ و قهار عاصمی.