ای خـــا ک

ز درد ِدور یــت  نــا لا نــم ای خـاک

پریشان حـا ل وسـرگـردا نـم ای خاک

گـذشـت عـمـرم بـیــا د ِکــوهـســا رت

جگرخون، بی سروسـا ما نم ای خاک

ز ســودا ی پـــری رویــا ن کـــویــت

هـمـه محـزون ودرافـغــا نـم ای خاک

چـــوازدا مــا ن پـا کـت دورگــشــتــم

ا ســیــر ِدرد بـی درمـا نــم ا ی خاک

بـیـا د ِیــو سف گــم گـشــتـهء خــویش

چویعقـوب روزوشب گریانم ای خاک

ا گـــرجــویــا ی احـوا لــم بـگــــردی

جـوا بـت کـلـبـهء احـزا نــم ا ی خاک

 بـمـیـرم گــردرا یـن مـلـک غـریـبـی

مکـن خا کم تو درهـجرا نم ا ی خاک

چـرا پـیـشــت نمی خواهی عـزیـزم ؟

خلاصم کـن ازاین زنـدانـم ا ی خاک

جـوا ب حـیـدری ِ بـسـمــل خــویــش

بـده مثـبـت،نـمـا شــا دا نـم ا ی خاک



دا کتر اسد الله حیدری،
۲۹ دیسمبر۲٠٠٦ ، سدنی


برچسب‌ها: ای خـــا ک, اسدالله حیدری, شعرافغانی, غزل افغانی

تاريخ : یکشنبه بیستم فروردین ۱۳۹۱ | 13:12 | نویسنده : افغان |