آ  ر ا م  تـــــــــــــــن

ای خد ا شد مد تی ، آ را م تــن گــم  کـــرد ه ا م

وز جـفـا ی زنـد گـی، ملـک ووطن گـم کرده ا م

گر د ش د نیـا ی د ون، بنمــوده  د ورا زمیـهنـم

د لبـرا ن رشـک آهوی خـتــن، گــم  کـــر ده ا م

هـوش ا ز سـر دا د ه وجـا نم بحا ل رفتـن ا ست

چونکه ا زجورزمان،جشن وچمن٭ گـم کرده ا م

روزگـا رنـا ز و نعـمت ها، به دا ما نش گذ شت

سا لها د ورا ز بـرش، گـل پـیـرهن گم کـرده ا م

ا ز فرا ق کـشـورم، جـا نـم بلـب خـواهـد رسیــد

زا نکـه ا زبخـت بد م، سیمیـن بد ن گـم کرده ا م

آ ب پغـما ن، سیـب لـوگـر، گـلشن کا ریــزمیــر

آ ن صفا ی گلستــا ن وا نجـمــن گـم کــــرده ا م

 در تلا ش رفتـنـم، هـرروز وشـب، سـوی وطـن

با ل وپر بشکـسته ام، د شـت ود من گم کرده ا م

بس که ا فـزون شد به مُلکم، چهــره اهـریـمنـا ن

فــرق بـیــن بلـبـل و زاغ وزغــن گــم کــرده ا م

یا رب آ  نروزی رسا ن، با شُکر گو ید حید ری

یـا فتـم هـر آ نچـه، ا زجـورزمـن گــم کــرده ا م

  ۲۲ اگست ۲۰۰۵، سد نی

داکتر اسدالله حیدری پوهنوال

٭ــ منطقهء برگذا ری جشن استقلا ل وطن درکا بل.

کـــا بــــل ویـــــــــرا ن

یـا د ا یـا می کـه د رکا بـل، مکا نی داشـتـم                درمـیـا ن ســنـبـل وگـل،آ شـیـا نی دا شــتـم

مـیـهــن بـهـتـــر زجـا نـم،ا فـتـخـا رآ ســیـا                 خوش چه ملک باصفا،ا فغا نْسِـتانی داشـتـم

کارم ا سـتا دی پوهـنتـون ودرتد ریس خـود                نزد شاگردان عجب، شرح وبـیـا نی دا شـتم

د رمـیـا ن مــرد مـا ن بــا وفــا ی آن د یـار                 دو ســتـا نـی بـا خـدا ومهــر بـا نـی دا شـتـم

هم بکا بل لـوگـروغـزنی، هـم شهـرهـرا ت              دربـد خشان وبه هـلمـنـد، دوسـتا نی دا شـتم

مـیــلـهء نـوروز د ربـلـخ وبــلا د د یگـــرم                    در مــزا رشــاه مردا ن،آ سـتـا نی دا شـتـم

دربـرهـنـد وکـش وسـا لـنگ زیبـای وطـن                    گـلـبهـا روچا ریکـا رو بـا مـیـا نی دا شـتم

درجـنـوبی مشـرقی وقـنـد هـاروفـار یـا ب                 مردم زحمـتـکـش وهـم جا نفشا نی دا شـتم

ازصـفای صالحین خوابـیده درخواجه صفا                   مـیــلـه جا ی بـا صـفـا وارغـوا نی دا شـتم

چلسـتون وباغ بـابـر، قـرغه وا طـراف آن                    هـرکنـاری شهرکـا بـل، بوسـتـا نی دا شـتم

درخیا لم می نیا مد، اینچنین روز فرا ق                    ای بــســا درمیهن خود، گلرخا نی دا شـتم

ا ز میـا ن د لـبــرا ن رشک آهــوی خـتــن                    د لـبــر ِگـلگـون رخ وشکــرلـبـا نی دا شتم

ای خـدا! روزی رسـا ن، تا بازبـیـنم کا بلم                   کـا بـل ویـرا ن که آ نجا، گـُلسِتا نی دا شـتم

ا زفـرا ق کشـورم،جا نم بـلب خواهد رسـید                حیـدری آخَر بس است،ا زاین وآنی دا شـتم

 داکتر اسدالله حیدریپوهنوال

۲۲  می ۲۰۰۵، سـد نی

دا کتر اسد الله حیدری،
۲۹ دیسمبر۲٠٠٦ ، سدنی

آ مــد بـهـــا رو کـشــورمــا، زا ن خـبـــر نـشــد

گــل هــا بـخـا ک رفـتـه و بـیـــرون د گــرنـشــد

بلـبـل که د یـد، وضع چـمـن را چـنـیـن خــرا ب

بــا کـــرگــس وکـــلاغ، د گــرهـمـســفـــرنـشــد

ا زجـنـگ خـا نـه ســوزو زجـورســتـمـگـــرا ن

ا فـغـا نْسِتـا ن خـرا ب وبـرآ ن یـک نـظــرنـشـد

ا زبـس رسـیـده ظـلـم وجـِنـا یـت، به ا وج خــود

یک فــرد با زگــشتـه به وطــن، مُـسـتـَقـَـرنـشــد

هــرکـس به پُــرنـمــودن، جـِیـبـش کـنــد تـلا ش

یـک وا لی و وزیـــرو رئـیــس، دا د گـــرنـشــد

آ ن جــا نـی بـزرگ و شـــریکـــا ن، جـــرم ا و

د رمـلــک مــا زقـَـتــل و قِـتــا ل، بـرحـذرنـشــد

گــرگــا ن بــی حَـمِـیـّـت وسَــفـّـا ک، جــا مـعــه

کـشـتـنـد صـد هـــزا روکـسی، نـوحـه گــرنـشــد

هـــررهـبـــری بـخــا طــرخـود، سعی مـیـکـنــد

یــک قــا ئــدی ز راه خــــدا، جـلـــوه گــرنـشــد

بـرقـلــب هـمـچـو ســنگ تـفـنگ دا ر، بی خــدا

ا شـــکِ یـتــیــــم وآهِ  زنــی، کـــا رگــــر نـشــد

ا ی د ل زهـجــرویـا د وطــن، نــا لــه مـیـکــنی

عـمــریـست حـا صلـت، بجــزا زدرد ســرنـشــد

خــوا هم بـه عَـجـــزا زد رخــلا ق، بـی نـیـــا ز

تـا نـخـــل د شــمـنــــا ن وطـــن، بـــا رورنـشــد

چــون حـیــدری شَــنـیـد، زخــونــریـزی وطــن

بـرگـود را یـن بهـا ر، چـسا ن خـون جگـرنـشـد

سـوخـتـم من خا لـقـا! ازدرد هـجــرا ن سـوخـتـم

از فرا ق خا ک پا کــم، مُـلـک افـغـا ن سـوخـتـم

سوخـتـن بهتـربـودازشـــا دی ام درمُـلـک کـُـفـر

گـربظاهــرخـرمـم، لـیک ازدل وجـان سـوخـتــم

مـرگ با دا،آ نکــه دردل، نـیـسـتـش حُـب وطـن

در د یـا رغـیــر،مـن ازیـا د جــا نـا ن سـوخـتــم

تا بکی مُـلکـم بـد یـنـســا ن،زیرظـلـم ظـا لـمـا ن

نا مسـلـمــا نا ن جـا نی، بـا شـعـا رحـفــظ د یــن

کــردویـران کـشـورم، کـزد یـن ایـشا ن سوخـتـم

حرص دالـر، بـرد دیـن احـمـدی، ازیــا د شــا ن

ا زجنا یت هـا ی شا گـردا ن شـیـطـا ن سوخـتـم

آ هــوان مـیهـنــم رم کــرده انــد، درهــرطــرف

مـن بـیـا د نــرگــس چـشـم غــــزالا ن سـوخـتــم

سوخت کا بل، هم هرات وبــا میــان وقـنـدهــا ر

لالــه سـان داغـم بـدل،زشـک یتـیـمان سـوخـتــم

حـیـدری صبـرخــدا کـن،عا قـبـت وصلی رســد