من قطره ای سرگشته، تو بانوی دریایی
صبرم کم، امّا یاد تو رمز شکیبایی
ای ماه تا کی در محاق شام میمانی؟
ما تا به کی در گیر نا پیدای رویایی؟
هر شب دخیلت میشوم با ریسمان عشق
من را نخواهید این چنین رنجور وسودایی
یک شب خیالم را چراغانی کن ،ای بانو
با من بگو از مرقدت ،شمس اهورایی
شیعه ضریح سبز وزرینی ،برایت
می سازد از جنس محبت ،رنگ شیدایی
بین در ودیوار تنها ماندی ،آنروز
امروز امّا، نیستی! تندیسِ تنهایی
نروژ 07.04.2012
برچسب‌ها: ماهی در محاق, ح م, شعرافغانی, غزل افغانی
تاريخ : یکشنبه بیستم فروردین ۱۳۹۱ | 9:0 | نویسنده : افغان |
.: Weblog Themes By Pichak :.
